Lou Jansen en Luc Hendrickx kenden elkaar van in de trein naar Sint-Lucas. Na zijn studies binnenhuisarchitectuur had Hendrickx in Turnhout, in de Patersstraat, de meubelzaak van zijn ouders overgenomen en hij was een nieuw filiaal ‘voor moderne wooninrichting’ in de Gasthuisstraat begonnen. Hij was in de late jaren 1950, samen met Jan Van der Voort in Mol, dé pionier van de moderne wooninrichting in de Kempen. Jansen onderhield goede contacten met Hendrickx en vergezelde hem enkele keren naar de meubelbeurs in Milaan. In 1967 besliste Hendrickx om ex novoeen nieuwe toonzaal te bouwen, midden tussen de velden aan de weg naar Kasterlee. Die zou voorzien zijn van een ruime parkeerplaats en gemakkelijk bereikbaar zijn vanaf de geplande snelweg. De actieradius van Hendrickx en Van der Voort reikte tot over de landsgrenzen.
De optimale mogelijkheden tot schikking van de meubels tot ensembles en de overspanning van de betonnen Ergon-balken leidde tot een onderdeling van het plan in zes beuken met een breedte van 10 m, die alle evenwijdig met de straat liggen. De eerste is ingevuld op niveau –½, de tweede op de niveaus –½ en +½ en de derde en volgende op de niveaus 0 en 1. De twee achterliggende beuken werden op de begane grond oorspronkelijk voorbehouden voor het magazijn. Om op de vorm van het terrein te passen, zijn de beuken geschrankt: ze verspringen telkens 5 m, de afstand tussen de kolommen. De hal ligt in de derde beuk en wordt bereikt door een vernauwende buitenruimte tussen delen van de toonzaal. Alle voor- en achtergevels zijn in glas en alle zijgevels zijn in betonstenen uitgevoerd. In de bouwaanvraag waren er minder tussenverdiepingen en was de verdieping alleen bereikbaar via een brede trap. Bij de verwezenlijking werd die vervangen door drie hellende vlakken om met een kinderwagen overal te kunnen komen. In het begin diende de toren rechts vooraan op het perceel uitsluitend voor het logo van de meubelzaak. De auto’s reden eronderdoor naar de parkeerplaats. Achter de toren ligt een vierkant blok met onderaan een toonzaal en erop het terras van de woning, die zich in het achterliggende blok op de eerste en de tweede verdieping bevindt. Voor de toren kwam er nog een laag gebouw. Beide delen hadden in de loop van de jaren een verloop van functies. In 1973 stierf Luc Hendrickx en in 1985 werd de zaak verkocht aan Victor en Frans Vermeeren, die ze omdoopten tot Master.
‘Architectuur in de golden sixties – De Turnhoutse School, Lannoo Campus, 2012’.
